برای رهایی از فکر تو،در خیابان های شهر پرسه می زنم.
آدم های شهر هیچ کدام شبیه تو نیستند!
اما در این اتاق،در این خلوت،دیوار ها هم در تلاطم انعکاس تصویر تو هستند.
اینجا انگار آهنگ ها برای تو خوانده شده.
شعر های برای تو سروده شده.
چه کنم؟ با نبودنت؟
آدم های شهر هیچ کدام شبیه تو نیستند!
اما در این اتاق،در این خلوت،دیوار ها هم در تلاطم انعکاس تصویر تو هستند.
اینجا انگار آهنگ ها برای تو خوانده شده.
شعر های برای تو سروده شده.
چه کنم؟ با نبودنت؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر